‘Beslisboom’helpt sneller juiste hulp te kiezen | Tips om sociale netwerken beter te benutten | ‘Mijn strip’: Kinderen met ASS leggen uit hoe ze ‘werken’ | Jana Knot-Dickscheit over hulp aan gezinnen
Onlangs keek ik naar de film Rotjochies van regisseur Maasja Ooms (u weet wel, zij maakte ook de film Alicia). Rotjochies is een documentaire over jongens (en trouwens ook meisjes) die niet deugen. Pubers met ernstige gedragsproblemen die vaak niet meer thuis kunnen wonen, niet meer naar school gaan of in contact zijn gekomen met de politie.
Snel de ernst van probleemgedrag inschatten en beslissen wat de juiste hulp is voor jeugdigen en hun ouders kan behoorlijk lastig zijn. De Beslisboom Ernstige Gedragsproblemen is ontworpen om professionals en ouders daarbij te ondersteunen. Hoe kwam het instrument tot stand? En nog belangrijker: werkt het in praktijk?
'Mijn strip' is een digitale tool waarmee kinderen met ASS aan leeftijdgenoten kunnen uitleggen hoe ze in elkaar zitten. Zo kunnen die beter rekening met hen houden en helpen ze kinderen met ASS 'er gewoon bij te horen'. Want dat is wat ook zij het allerliefste willen.
Om professionals in de jeugdbescherming te ondersteunen om nog beter de verbinding te vinden tussen gezinnen en hun sociale netwerk werd het project 'Familiegroepsplan' uitgevoerd. Het was bedoeld om op grond van de ervaringen praktische tips en adviezen te verzamelen, waardoor professionals nog beter kunnen samenwerken met het gezin en de belangrijke mensen om hen heen.
Els van elf jaar wordt bij onze poli aangemeld omdat haar behandelaar het even niet meer weet. Zij en Els hebben ruim een jaar hard gewerkt met het protocol 'Bedwing je Dwang'.
Hoe bied je goede hulp en ondersteuning aan gezinnen met meervoudige en complexe problemen? Onlangs verscheen er een boek over. Een gesprek met Jana Knot-Dickscheit, universitair hoofddocent en cognitief gedragstherapeut, die er nauw betrokken bij was. 'In deze gezinnen zijn bijna altijd opvoedingsproblemen.'
Bij het vermoeden van een licht verstandelijke beperking (LVB) kan een screener gebruikt worden om de 'adaptieve vaardigheden' vast te stellen. Niet via ouders of leraren, maar via de persoon zélf. De SCAF is zo'n instrument.
Moeten kinderen met een ernstige dwangstoornis naast cognitieve gedragstherapie (CGT) medicijnen krijgen? En is medicatie ook het antwoord op een falende behandeling met CGT?
Wat als er ernstige problemen zijn in een gezin en het er voor een kind misschien niet veilig is? Hoe zorgen we dat deze kinderen toch zo 'thuis' mogelijk opgroeien? Over dit thema schrijft Nic Drion.
In de rubriek Frictie geven wisselende auteurs hun visie op een onderwerp dat discussie oproept, of kijken zij kritisch naar een misverstand of dilemma waar professionals in hun werk tegenaan lopen.
Evidencebased werken, doen wat werkt… Het klinkt zo logisch. Toch is het in de praktijk nog een hele klus. Marca Geeraets en Harrie van Leeuwen schrijven over de uitdagingen die behandelaren (en organisaties) hierbij tegenkomen.
Praktijkboek praten met kinderen over kindermishandeling | Het geheime leven van het tienerbrein - Hoe we onszelf uitvinden | Write Junior - Protocol schrijftherapie voor getraumatiseerde kinderen en adolescenten van 4-18 jaar | Bewonder mij! Overleven in een narcistische wereld | Blijf van mijn mama af!
