Ongeveer zeven tot tien procent van de kinderen krijgt een angststoornis en tussen de een en acht procent wordt depressief. Waardoor die stoornissen of problemen ontstaan, weten we niet. Hoe we ze moeten voorkomen ook al niet. Maar kunnen we misschien vroeger ingrijpen?

Afgelopen jaar verscheen een artikel over de resultaten van een onderzoek naar sociaal gedrag van kinderen op heel jonge leeftijd (Kopala-Sibley & Klein, 2016). De onderzoekers vroegen zich af of sociaal gedrag op zeer jonge leeftijd – met name verlegenheid of, aan de andere kant kant, gebrek aan belangstelling voor andere kinderen – internaliserende problemen of zelfs gedragsproblemen op latere leeftijd kan voorspellen. Zij deden een longitudinaal onderzoek bij 493 kinderen. Hun ouders kregen drie keer een aantal vragenlijsten: als hun kind drie, zes en negen jaar was. De vragen gingen over internaliserende en externaliserende problemen (CBCl) en over sociaal gedrag (Child Social Preference Scale, Coplan e.a., 2004). In deze laatste vragenlijst wordt onderscheid gemaakt tussen verlegenheid (conflicted shyness genoemd) en sociale desinteresse. Bij het eerste gaat het om kinderen die geen sociaal contact hebben uit verlegenheid, maar dit wel graag zouden willen; bij het tweede om kinderen die geen behoefte hebben aan sociaal contact en liever alleen zijn (social disinterest).