Dominica is somber en trekt zich steeds verder terug. Het meisje van veertien bezoekt de Praktijkschool, maar vindt er steeds minder aansluiting. De vertrouwenspersoon op school had aan het begin van het schooljaar nog wel een klik met Dominica, maar heeft haar al een tijd niet meer gezien. Ook thuis maken ze zich zorgen om haar. Dominica’s moeder zou graag weer het goedlachse meisje van vroeger zien en haar oudere zus probeert van alles om Dominica te activeren, zonder resultaat.

Als Domenica bij ons in de praktijk komt, praat ze eerst helemaal niet en later heel zacht. Ze vertelt dat haar oudere broer en zus in Colombia zijn geboren. Ze konden daar niet blijven wonen en verhuisden met hun ouders naar Nederland, waar Dominica werd geboren. Ze kan het dialect van haar familie wel verstaan, maar niet spreken. Haar moeder verstaat Nederlands, maar spreekt het niet. Dominica heeft het gevoel anders te zijn dan de rest. Ze voelt zich meer Nederlands dan Colombiaans en heeft sterk de indruk dat haar moeder niet wil dat Dominica haar eigen weg gaat. Vader heeft het gezin verlaten. Iedereen lijkt daar blij mee, behalve Dominica. Ze hing erg aan hem en mist hem. Ze weet niet waarom hij er niet meer is. Niemand praat thuis over hem.

Na vijf gesprekken nodigen we moeder en oudere broer en zus uit. We leggen uit dat we een depressie zien bij een meisje dat in twee culturen leeft en zich niet gezien voelt. Tja, zus en broer snappen dat we het zo zien, maar toch zit het anders, vinden ze. Dat van die somberheid begrijpen ze maar al te goed. Ze hebben het zelf ook lang gehad. Soms was de somberheid zo groot dat die de hele kamer vulde. Het had veel te maken met hun vader die de hele boel aan elkaar loog, er voor langere tijd vandoor ging en het gezin dan zonder geld achterliet. Vader sloeg hen. Het kostte veel energie om hem uiteindelijk niet meer in huis te laten. Dominica weet dit niet goed meer, omdat ze zo klein was. Door al die nare dingen probeerden ze, los van elkaar, de sombere kamer weer schoon te maken en de nare herinneringen aan vader te verstoppen. Ze begrijpen goed dat ze Dominica daarbij uit het oog zijn verloren. Dominica zit er stil bij. Broer en zus zeggen dat Do alles aan ze mag vragen