Het ligt niet alleen aan de toon van de stem. Ben heeft snel het gevoel dat mensen hem dom vinden. Hij is vaak als laatste klaar, weet veelal niet wat hij moet doen, en maakt soms fouten die hij achteraf zelf nogal dom vindt, omdat hij het eigenlijk wel wist. De juf met de schelle stem zegt vaak zuchtend dat Ben beter zijn best moet doen, terwijl de invaljuf zegt dat fouten maken juist goed is omdat je daarvan kan leren. Dat vindt Ben een fijne gedachte waardoor hij zich wat rustiger voelt.

Om Ben beter te kunnen begrijpen, krijgt hij een onderzoek. Ook wordt zijn ouders gevraagd hoe hij zich heeft ontwikkeld. Ben blijkt een slimme, doch traag werkende jongen. Hij heeft echt tijd nodig om uit de verf te komen. Hij ervaart snel druk en kan daar slecht tegen. Als we de vergelijking maken met een slimme slak, vindt hij dat prima. Hij is dol op slakken. Zijn ouders geven bovendien aan dat hij best veel nare dingen heeft meegemaakt in zijn jonge leven. Door een chronische ziekte van zijn vader is de ambulance al een paar keer thuis voorgereden. Er werd zelfs gedacht dat zijn vader het niet zou redden. Zijn ouders begrijpen wel dat Bens tranen soms hoog zitten, ook omdat vaders gezondheid steeds wat minder wordt en niemand weet hoe oud hij zal worden.

Er komt een gesprek op school, samen met Ben en zijn ouders, om uitleg te geven over het onderzoek. Alle juffen begrijpen het beeld van de slimme slak en allemaal beloven ze Ben meer tijd te geven. Ben krijgt bovendien een rustiger werkplek en hij gaat elke dag met de juf een werkplannetje maken. Tranen mogen best, maar omdat Ben het zelf echt niet meer wil, spreken we af dat hij even naar de wc gaat als hij ze voelt