Moeders van tieners ervaren veel stress en voelen zich meer geïsoleerd en ontevreden in hun ouderrol, blijkt uit Amerikaans onderzoek. Dat lees ik op de website van Ouders J/M, waar ik wat zit te grasduinen in artikelen over pubers. Ook vind ik er veel tips over omgaan met lastige pubers, over hun irritante gewoonten en over hoe je overleeft met een puber in huis. Eerlijk gezegd herken ik me er niet zo in. Ik heb vier tienerkinderen en regelmatig komen ook vrienden of vriendinnen aanwaaien en zijn het er plots vijf of zes. Ze zijn lawaaiig, duwen, stoeien, lachen en gebruiken soms woorden die voor mij nieuw zijn (en ook woorden die ik eigenlijk niet vind kunnen…). Ze hangen op de bank, komen te laat thuis en maken ongelooflijk veel rotzooi. Maar ondanks deze onhebbelijkheden valt het reuze mee met de ouderlijke stress.
Een van mijn tieners zei het deze week nog: “Volwassenen maken altijd zo’n ding van de puberteit”. Albert Boon vindt dat ook. Dat woord, zo stelt hij in de rubriek Frictie, wordt veel te ruim gebruikt (men noemt tegenwoordig alle jongeren pubers) en is bovendien veel te veel geassocieerd met de negatieve kanten van de adolescentie (met tegendraads en onverantwoordelijk gedrag). We zetten daarmee de hele groep in een kwaad daglicht, terwijl maar een klein percentage dergelijk gedrag vertoont. Hij pleit voor het afschaffen van het woord puber, en al helemaal van het bijbehorende werkwoord.
Terug naar het woord adolescentie: ‘iemand die opgroeit’ betekent dat in het Latijn. En dat lukt bij de meesten gelukkig heel goed.
Ook in het Interview belichten we deze keer de positieve kant van deze leeftijdsfase. Anke Scheeren interviewt Jelle Jolles, die constateert dat de adolescentie vooral een tijd is van kansen en mogelijkheden. Adolescenten zijn ondernemend, sociaal en willen graag nieuwe ervaringen opdoen. Vooral in groepen en tussen leeftijdgenoten. Deze ervaringen zijn belangrijk voor de rijping van hun hersenen. Ze hebben daarbij steun van hun ouders nodig. Bijvoorbeeld om hen te wijzen op eventuele risico’s, of om er te zijn als het misgaat. Jolles benadrukt, meer dan bijvoorbeeld Eveline Crone, het belang van de ouders en de omgeving. Niks loslaten dus, maar sturen, structureren en vooral veel met elkaar praten.
Soms gaat het echt mis met jongeren in de adolescentie en ontstaan psychische problemen, waarvoor een adolescent medicatie nodig heeft. Hoe ga je om met medicatie
