Creatief en kritisch denken, plannen en reflecteren, samenwerken, maar ook: leren omgaan met falen. Juist dat leren kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong in het Denklab, een bijzondere plusklas op achttien scholen in Amsterdam.
Ilse Wassenaar (re.) en Arianne Dobber (li.). Foto: Aleid Denier van der Gon
Het Denklab is een speciale groep voor kinderen uit groep 4 tot en met 8 met een ontwikkelingsvoorsprong van minimaal een jaar. Ze werken er één dagdeel aan allerlei gezamenlijke projecten en leren daarbij vaardigheden als creatief en kritisch denken, leer- en werkstrategieën bedenken, plannen en reflecteren, samenwerken, overleggen en leren omgaan met falen. Het Denklab is een voorziening van Amsterdam West Binnen de Ring (AWBR), een stichting voor openbaar primair onderwijs die het schoolbestuur vormt van achttien basisscholen in Amsterdam-West. De stichting is verantwoordelijk voor het onderwijs aan ongeveer vijfduizend leerlingen. Op de Westerparkschool spreken we met Ilse Wassenaar en Arianne Dobber, beiden specialist hoogbegaafdheid en begeleider-leerkracht.
Wordt hoogbegaafdheid bij basisschoolleerlingen nog te weinig herkend en erkend?
Arianne: “Nee, hoogbegaafdheid wordt bij basisschoolleerlingen juist steeds beter gezien. Wel zijn er bepaalde doelgroepen bij wie het nog onvoldoende wordt opgemerkt, zoals kinderen met een taalachterstand die wat minder mondig overkomen, of de wat introverte kinderen die sociaal wenselijk gedrag vertonen.”
Met Fins moeten ze iets leren waarvan ze het nut niet inzien
Ilse: “Ik denk ook aan de kinderen die hoogbegaafd zijn én bijvoorbeeld dyslexie, ADHD of autisme hebben. Terwijl dit andere label vaak wel wordt herkend, wordt het label hoogbegaafdheid overgeslagen of niet voldoende erkend.”
Is dat erg?
Arianne: “Het label hoogbegaafdheid heeft an sich geen toegevoegde waarde. Maar het niet herkennen en erkennen ervan zorgt ervoor dat je een kind op allerlei manieren remt en daardoor ook sociaal-emotioneel niet op de juiste manier bedient.”
Ilse: “Het is een rare paradox: iedere leerkracht heeft de minder begaafde kinderen met een IQ van rond de tachtig in de gaten en is er volledig van overtuigd dat deze kinderen een aangepast aanbod nodig hebben. De hoogbegaafde kinderen zitten net zo ver van het gemiddelde IQ af, maar krijgen veel minder vaak een aangepast aanbod, terwijl ze dat net zo hard nodig hebben.”
Wat is jullie visie op hoogbegaafdheid?
Arianne: “Hoogbegaafdheid is niet per se het laten zien van heel goede prestaties. Het gaat ook niet om dat IQ-cijfertje waar de meeste mensen naar wijzen. Hoge intelligentie is slechts een onderdeel van