Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Geldschieter

“Ik ken dit dossier niet, maar dit kost veel te veel geld.”

De mensen rond de tafel knipperen met hun ogen. Hebben ze het goed gehoord, is dit echt wat de mevrouw van de gemeente zegt? “Jullie hebben vast goed werk geleverd, hoor, maar dit kost gewoon echt te veel.” Ja, ze hebben het goed gehoord: de vrouw weet niet over wie het gaat, maar wel dat de zorg te duur is. Alle aanwezigen zijn met stomheid geslagen. Vandaag zouden we een jaar behandeling evalueren van Tessa. Op school had ze een enorme spurt gemaakt, in het pleeggezin was ze steeds meer op haar plek en het contact met haar moeder was nog nooit zo goed geweest. Alle betrokkenen waren in een jubelstemming. En nu gooide deze vrouw roet in het eten. Eerder was er vanuit de gemeente een heel betrokken medewerker, die veel van Tessa wist. Ze raakte echter burn-out en werd vervangen door deze dame. Het kost de aanwezigen moeite om niet boos te worden. Maar allemaal weten we dat we daar niet veel mee zullen bereiken. De gemeente is immers onze geldschieter en zonder geld geen zorg.

https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs12454-021-0636-x/MediaObjects/12454_2021_636_Fig1_HTML.jpg
© Andrey Cherkasov / stock.adobe.com
Dan neemt de moeder van Tessa het woord. Iedereen houdt zijn adem in, want moeder kan heel boos worden. Ze heeft in het verleden menigeen de huid vol gescholden. Moeder vertelt dat we het vandaag gaan hebben over hoe goed het gaat met haar dochter van negen. “Misschien kost het allemaal veel geld, maar als we niets gedaan hadden, had het veel meer gekost.” Ze legt uit dat Tessa samen met haar leefde in een huis met een gewelddadige man. Moeder probeerde de lieve vrede te bewaren, maar dat lukte vaak niet. Tessa’s vader nam zijn dochter soms enkele weken mee, maar niemand wist waarheen. Moeder kon er niets over zeggen, want dan zou ze Tessa nooit meer zien. Gelukkig lukte het haar een pleeggezin voor haar dochter te regelen toen vader een tijdje weg was en dook ze zelf onder. Tessa ging naar speciaal onderwijs, waar ze verstand hadden van omgaan met getraumatiseerde kinderen. De eerste tijd had ze een-op-een begeleiding nodig. Stap voor stap werd ze minder bang en stond ze meer open om dingen te leren. Moeder leerde hoe ze de wereld rond Tessa veiliger kon maken. En pleegouders en moeder kwamen tot een mooie samenwerking, met
Premium

Wil je dit artikel lezen?


    Al abonnee? Log dan in