Dan krijg ik een aanbod om binnen de gehandicaptenzorg te komen werken. Twijfel slaat me om het hart; zal ik me daar nuttig kunnen maken?
Om een indruk te krijgen, volgt een ‘snuffeldag’ in een woon- en werkgemeenschap op Texel. Zo drink ik koffie met Frank, een jongen met het syndroom van Down, die me enthousiast verschillende woonhuizen laat zien. De lunch wordt verzorgd door het dagactiviteitencentrum. Als gast mag ik naast Kees en Tom zitten. Tom is bang dat de heftige orkaan vanuit Sint-Maarten ook naar Texel komt; hij laat zich moeilijk geruststellen. Kees is verrukt dat ik met de boot gekomen ben en wil graag weten welke boot het was, want hij kent ze allemaal. Dan rijdt er een mevrouw op een scootmobiel snel langs het raam en verdwijnt uit zicht. Het blijkt Els te zijn. De begeleidsters maken zich zorgen over haar. Els moet ook komen eten, maar ze heeft niet-aangeboren hersenletsel, waardoor ze heel veel vergeet, zoals komen eten tussen de middag. Ze weten niet goed wat ze ermee moeten.
Els heeft een kamer in het huis dat bij het activiteitencentrum hoort. Na het eten kijken we of ze misschien op haar kamer is. Ze zit in een luie stoel tv te kijken en eet een magnum. Ze vindt het prima dat ze bezoek krijgt. Ze vertelt dat ze een hersenafwijking heeft en noemt de moeilijke naam, die ik meteen vergeet. Ze is vandaag niet naar haar werk gegaan en ook niet komen eten. Dat geheugen van haar laat haar zo vaak in de steek. Ik vraag haar wat er gebeurt als ze vergeet te werken. Ze kijkt me wat verwonderd aan. Er gebeurt niets als ze niet komt. Ik ben verbaasd, want als ik niet kom werken, word ik gebeld waar ik blijf.
Els lacht hard. Dat gebeurt niet waar zij werkt. Ze doet ook elke keer weer iets anders en als ze er niet is, missen ze haar niet. Ze vindt het werk vaak niet leuk. ‘Dat is nou zo met mijn hersenen, hè, ik vergeet heel veel en wat ik niet wil onthouden, vergeet ik ook.’ Ze lacht weer hard en ik heb het idee dat ze me ondeugend aankijkt. Ze weet wel wat er moet gebeuren zodat ze gaat werken. Leuker werk op een plek waar ze nodig is en iemand die haar elke dag even een
