We zijn erg blij dat Kind en Adolescent Praktijk ons de ruimte biedt voor acht columns waarin we een aantal theoretische en praktische aspecten van vakbekwaam redeneren in de jeugdzorg mogen beschrijven. De jeugdzorg staat immers voor grote uitdagingen. Elk evaluatierapport dat over de staat van de jeugdzorg verschijnt, laat opnieuw zien dat het anders moet. En hoe makkelijk het ook is om vervolgens te wijzen naar systeemfouten en financiële problemen, we zijn het als professionals verplicht om ook eens te kijken naar de wonderlijke staat van onze beroepsuitoefening. Want voor jeugdigen en hun ouders is de jeugdzorg een loterij. Wie je krijgt, welke discipline, welk theoretisch paradigma, welk type ervaring, welke specialisatie is over het algemeen bepaald door het toeval van beschikbaarheid. Met de regionale fragmentatie van het zorglandschap is de praktijkvariatie groot. Dit is niet alleen voor cliënten nadelig, het maakt het ook onmogelijk dat beroepskrachten een krachtig tegenspel kunnen bieden tegen ongewenste beleidskeuzen. We zijn het eenvoudig onvoldoende met elkaar eens over wat de bedoeling is van ons vak om serieuze tegenspraak te kunnen bieden. Dus laten we het met elkaar hebben over de kernwaarden en kernkwaliteiten van onze beroepsuitoefening. Over onze professionaliteit. Over hoe we het voor elkaar kunnen krijgen om echt integraal te redeneren en geïntegreerd samen te werken bij complexe problematiek.

We hopen bij te dragen aan een grotere bekendheid van het onderwerp en willen laten zien hoe belangrijk het is om vakbekwaam redeneren op te nemen in de beroepsopleidingen. We hopen ook een overtuigend pleidooi te leveren voor de samenbindende kracht die kan ontstaan als alle beroepsgroepen ernst gaan maken met het onderzoeken en onderwijzen van vakbekwaam redeneren binnen hun discipline. Vakbekwaam redeneren is de spil van je vakmanschap en daarover moet je een gesprek kunnen voeren met collega’s.