Toen de mondkapjes zelfs in de trein waren verdwenen, leek de pandemie echt voorbij. Hoe anders is dat in de spreekkamer. Uit bij elk gesprek blijkt dat corona nog dagelijks voor problemen zorgt.
Julia van achttien komt omdat ze zich somber voelt en vaak moet denken aan hoe fijn het zou zijn als ze er niet meer was. Dan zou ze ook geen zorgen meer hebben om wat anderen van haar vinden en of het haar zal lukken school af te maken. Het ergste vindt ze dat ze geen motivatie meer heeft voor school. Ze heeft wel een idee hoe dat komt: “Voor corona was ik ook best een angstig persoon, introvert, maar ik moest naar school. Zo leerde ik elke dag een beetje dapperder te zijn en vond ik school steeds leuker. Ik leerde van de docenten en maakte huiswerk in de klas. Toen corona kwam, kon ik lekker thuisblijven. Mijn introverte zelf groeide met de dag. Ik was wel online, maar deed camera en microfoon uit en ging een filmpje kijken. Nu ben ik ver achter met mijn schoolwerk en ben ik nog banger voor contacten dan ik al was. Hoe krijg ik mijn introverte zelf in godsnaam weer kleiner?”
Luca is een jongen van zestien die met zijn ADD voor corona al moeite had zijn schoolse leven te structureren. Hij had extra ondersteuning en zag wekelijks een coach op school. Door corona kwam dit te vervallen en toen het allemaal weer werd opgestart, zei hij dat hij die extra hulp niet meer nodig had. Hij kon het best alleen. Nu heeft hij van sommige vakken wel iets gedaan, maar van andere niet en lijdt hij aan ‘gatenkaas-kennis’. Hij heeft met zijn moeder veel ruzie over huiswerk en zijn vader vergelijkt hem vaak met Noor, zijn oudere zus die tijdens corona wél de discipline kon opbrengen en nu haar diploma gaat halen. Luca is vaak heel boos en maakt dan dingen stuk. Soms voelt hij zich eenzaam en verdrietig, maar dat wil hij liever niet voelen.
Tess van zeventien komt na een suïcidepoging. Ze zegt dat ze als klein kind de wereld al erg moeilijk vond. Ze had snel ruzie met andere kinderen en begreep vaak niet wat er van haar verwacht werd. Ze deed erg haar best zich aan te passen. Tot corona lukte dat redelijk, al kostte het haar veel energie. Daarom was ze best wel blij toen ze even niet naar school kon vanwege de maatregelen. Maar het duurde maar! Ze begreep niet waarom de ene vriendin wel langskwam, terwijl een ander zei dat dat niet mocht. Ze