Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

‘Faalangst is geen ziekte, je hebt het enigszins nodig om tot goede prestaties te komen.’

Je bibbers de baas is een cognitief gedragstherapeutisch (groeps)behandelprotocol waarmee therapeuten kinderen tussen de 9 en 12 jaar leren met hun faalangst om te gaan en deze te verminderen. Het protocol is onlangs in een heel nieuw jasje gestoken waarbij cognitieve gedragstherapie met ontspanningstechnieken, psycho-educatie en onderdelen uit de Acceptance and Commitment Therapy volop aan bod komen. We stelden de auteur Marianne van der Zalm-Grisnich, een aantal vragen over de oorzaken van faalangst bij kinderen, hoe kinderen daarbij te helpen en het herziene protocol.    
'Je bibbers de baas'

Marianne: “Voorop gesteld: een zekere mate van faalangst hebben we allemaal en is ook prima, omdat het je helpt om je in te zetten en voor dingen te gaan. Pas als je prestaties juist gaan lijden onder je faalangst, omdat je telkens als je iets moet presteren bang bent dat het niet gaat lukken, en spanning, zorgelijke gedachten en lichamelijke klachten ervaart, dan spreken we echt van faalangst.”

De belangrijkste oorzaken van faalangst bij kinderen

Volgens Marianne is de oorzaak van faalangst altijd een wisselwerking tussen aanleg, individuele factoren en omgevingsfactoren. Soms zijn er duidelijk aanwijsbare momenten waarop de faalangst begonnen is. Maar vaak heeft een kind er al lang, en vaak met het ouder worden toenemend, last van.

Marianne: “Er wordt natuurlijk gaandeweg ook steeds meer van kinderen verwacht en steeds meer beoordeeld. Kinderen met faalangst betrekken negatieve reacties of beoordelingen op zichzelf. Als ze een foutje maken, denken ze gelijk dat ze dom zijn en niets kunnen en proberen situaties waarin dat nog eens kan gebeuren te voorkomen. Door die vermijding ontstaat een vicieuze cirkel, waarin het kind geen corrigerende ervaringen opdoet en ook geen copingstrategieën leert gebruiken. En wanneer je dan ook nog de pech hebt dat je een ontwikkelings- of leerprobleem hebt waardoor je vaak negatieve feedback krijgt dan ligt faalangst nog meer op loer.”

Marianne denkt dat de maakbaarheid van de maatschappij ook een rol speelt.

“Carrièreplanning, gezinsplanning, bucketlists, alles willen we zelf plooien. En kinderen kunnen dan soms door ouders als een ‘project’ worden gezien dat niet mag mislukken. Een kind voelt dan aan dat het perfect en overal succesvol in moet zijn en altijd vergeleken wordt met anderen die het beter doen. Dat werkt faalangst in de hand. Maar ook overbescherming of te weinig stimulans kan een rol spelen, omdat dat niet helpt om zelfvertrouwen op te bouwen en daardoor juist faalangst kan versterken.”

En sociale media?

“Sociale media zijn mijns inziens zeker een risicofactor voor het ontwikkelen van faalangst. Alleen alles wat perfect, leuk of bijzonder is lijkt maar mee te tellen en wordt geliked. Dus als jij dat niet bent of niet kunt, dan zal je steeds het gevoel hebben dat je tekort schiet, dat je niet mooi bent, niets kunt, dom bent of wat dan ook. Een prima voedingsbodem voor faalangst en andere problematiek. Een kind al van kleins af aan helpen om een gezond

Premium

Wil je dit artikel lezen?


    Al abonnee? Log dan in