Tekst: Johan Faber Pleegkinderen hebben vaak hun eigen specifieke trauma’s. Hulpverleners zouden beter moeten luisteren naar hun verhalen, zegt ervaringsdeskundige Lily Monori van Dijken. ‘Ik kreeg het gevoel dat ik een geval apart was.’

Tekst: Johan Faber Seksueel misbruik van kinderen is niet een individueel probleem, zegt klinisch psycholoog Aafke Scharloo. Maar om het aan te pakken moeten we het eerst bespreekbaar maken. ‘Je moet dat patroon doorbreken.’

Een kleuter gaat sinds kort naar school. De juf maakt zich zorgen, want de jonge leerling is vaak erg boos. Ook de ouders vragen zich af wat er aan de hand is en melden zich bij de jeugd GGZ. De vader is zelf ook onder behandeling vanwege zijn soms heftige uitbarstingen. In het contact met zijn kind is hij erg bepalend en reageert geïrriteerd als dingen niet gaan zoals hij wil. Deze situatie is een van de vele voorbeelden uit Stolpers onderzoek die het belang van een gezinsgerichte aanpak onderstrepen.

Jongeren besteden steeds meer tijd op Instagram, Snapchat, YouTube, TikTok en WhatsApp. Het gebruik van sociale media kan van invloed zijn op hun lichamelijke, mentale en sociale welzijn. Maar die invloed is niet voor alle jongeren hetzelfde. Welke persoonlijke eigenschappen of omgevingsfactoren spelen hierbij een rol?

Behandelmodel biedt richtlijnen in complexe dynamiek seksueel broer zus misbruik Een gevoelig en kwetsbaar onderwerp waar nog weinig studie naar is gedaan: seksueel misbruik tussen kinderen binnen een gezin. Onderzoeker Aletta Simons, verbonden aan het CHE-lectoraat Duurzame zorg, deed er recent onderzoek naar. “Vaak wordt alleen individuele therapie gegeven aan de broers/zussen die betrokken zijn geweest. Terwijl de gevolgen van het misbruik na een onthulling impact hebben op álle gezinsleden en het onderlinge vertrouwen vaak beschadigd raakt.”