Veerkracht-project’ biedt trauma-geïnformeerde interventie
Aman (niet zijn echte naam) is een jongen van zestien jaar. Hij komt uit Eritrea. Op zijn veertiende is hij alleen naar Nederland gevlucht. Sinds enkele maanden woont Aman in een kinderwoongroep (KWG), een vorm van opvang voor alleenstaande minderjarige vreemdelingen (AMV’s) van 13 tot 17 jaar. Op de KWG zijn 24 uur per dag mentoren aanwezig om de jongeren te ondersteunen bij hun dagelijkse taken. Aman woont hier met tien andere jongeren, de meesten uit Eritrea, sommigen uit Syrië. Op een doordeweekse dag vraagt Aman zijn mentor of hij naar de kerk mag. De mentor legt uit dat dit niet kan, omdat Aman dan school zou missen. Aman wordt boos en schreeuwt naar de mentor. Hij rent naar zijn kamer en slaat de deur achter zich dicht. De mentor komt achter hem aan, maar Aman wil hem niet spreken. Hij blijft boos op zijn kamer zitten.Alleenstaande minderjarige vreemdelingen (AMV’s) lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van psychische problematiek. Over de beste benadering van deze problematiek is nog veel onduidelijk. Aan de hand van een casus bespreken we hoe we cultuursensitief kunnen werken met een AMV die last heeft van traumagerelateerde klachten.
Uit eerder onderzoek is gebleken dat AMV’s vaker psychische klachten ontwikkelen dan jongeren die samen met een ouder gevlucht zijn (onder andere Huemer e.a., 2009; Vervliet e.a., 2014). AMV’s zijn mogelijk kwetsbaarder doordat ze gescheiden zijn van hechtingsfiguren én lopen meer risico op potentieel traumatische ervaringen doordat er geen ouder is die hen kan beschermen tijdens de vlucht. Toch is nog weinig duidelijk over wat de beste manier is om deze problematiek aan te pakken. Er zijn niet veel studies voor handen naar programma’s en behandelingen voor psychische problemen bij AMV’s (Demazure e.a., 2017; Unterhitzenberger e.a., 2015). Een case-seriestudie onder getraumatiseerde Somalische vluchtelingen tussen 12 en 17 jaar laat zien dat KidNET (een specifieke kindgerichte variant van Narratieve Exposure Therapie) vermindering van PTSS, alsook van depressieve symptomen kan geven (Onyut e.a., 2005). Ook de enkele studies die er zijn naar cognitieve gedragstherapie (o.a. Ehntholt e.a., 2005) en EMDR (Oras e.a., 2004) bij jonge vluchtelingen (vaak niet specifiek bij AMV’s) zijn hoopgevend. Maar er is meer bewijs nodig dat traumagerichte behandeling bij jonge vluchtelingen goed mogelijk is en daadwerkelijk helpt.
In het kader van een onderzoek naar de uitdagingen van Eritrese AMV’s in Nederland spraken we met Eritrese jongeren
