Leerkrachten met en zonder een opleiding in Special Educational Needs adviseerden veel strategieën die indirect invloed hebben op sociale inclusie, zoals samen met ouders een plan opstellen, werken aan een goede relatie tussen leerkracht en leerling en steun zoeken bij collega’s en professionals. Zij adviseerden en gebruikten minder strategieën die volgens de wetenschappelijke literatuur bewezen effectief zijn, zoals peer-buddy-duo’s, buddy bench en stoeltjesdans. Ook maakten zij geen onderscheid tussen adviezen voor leerlingen met internaliserende of externaliserende gedragsproblemen. Er lijkt geen sprake te zijn van ondersteuning op maat. Mogelijk bieden interventieprogramma’s te weinig ‘losse’ handvatten. Hierdoor vinden leerkrachten het wellicht moeilijk om te beoordelen welke onderdelen uit een interventieprogramma goed aansluiten bij een leerling. Wanneer een leerling buiten de groep valt of genegeerd wordt, vraag dan of hij vrienden heeft om mee samen te werken of te spelen. Vraag ook met wie hij wil samenwerken of spelen. Met wie en hoe kan de situatie worden verbeterd? Het is van belang dat de leerling ondersteund wordt om te praten over zijn behoefte om bij de groep te horen. Zowel leerkrachten als ondersteunende professionals kunnen gebruikmaken van de in dit onderzoek ontwikkelde gespreksmaterialen.

Professionals kunnen leerkrachten ondersteunen bij het vergroten van hun handelingsrepertoire. Van belang is eerst in kaart te brengen wat de leerkracht al doet.