Eerste resultaten van 'Tackle your tics' zijn veelbelovend | Vier dagen intensief oefenen om je tics onder controle te krijgen, samen met andere kinderen en jongeren. Dat is de kern van het nieuwe behandelprogramma 'Tackle your Tics'. Een team van experts en ervaringsdeskundigen onderzocht of dit programma haalbaar is. De eerste resultaten van deze korte, intensieve behandeling zijn positief.
Tics zijn plotselinge, snelle, terugkerende en niet-ritmische bewegingen of geluiden. Ze komen vrij veel voor in de kinderleeftijd. Vaak gaat het om enkelvoudige motorische tics die rond de leeftijd van vijf jaar verschijnen, zoals oogknipperen, wegdraaien van de ogen of bewegingen met de neus of mond. Of om enkelvoudige vocale tics, zoals keelschrapen, kuchen en grommen. Ze kunnen ook complexer zijn, zoals het maken van huppeltjes of het herhalen van woorden (echolalie). Als de tics hardnekkiger zijn en langer dan een jaar aanhouden, is sprake van een ticstoornis, zoals het syndroom van Gilles de la Tourette. Vaak is een piek in tics te zien rond de leeftijd van acht tot twaalf jaar, waarna de tics tijdens de adolescentie nogal eens afnemen tot deze niet of nauwelijks meer storend zijn. Bij een deel (20 procent) blijven de tics echter onverminderd tot in de volwassenheid bestaan.
Bij het syndroom van Gilles de la Tourette zijn zowel meerdere motorische als een of meerdere vocale tics aanwezig (geweest). Hoewel dit syndroom minder zeldzaam is dan gedacht en voorkomt bij naar schatting 1 procent van de kinderen, wordt het vaak niet of pas laat herkend. Vaak spelen bijkomende problemen mee, zoals hyperactiviteit of dwangverschijnselen, die meer op de voorgrond kunnen staan dan de tics zelf. Tics zijn in de behandelkamer lang niet altijd zichtbaar of hoorbaar aanwezig. Een filmpje van de thuissituatie kan een heel ander beeld geven. Bovendien varieert het beeld sterk per persoon, en variëren de tics van één persoon ook nog eens in uitingsvorm en intensiteit. Door een moeizame herkenning duurt het gemiddeld vijf jaar voordat het syndroom van Gilles de la Tourette wordt gediagnosticeerd en kinderen passende zorg ontvangen (Cath e.a., 2011).
Ticstoornissen kunnen echter een grote en negatieve invloed hebben op het dagelijks functioneren en de kwaliteit van leven van kinderen en gezinnen (bijv. Storch e.a., 2007). Tics die twintig keer per minuut uitgevoerd worden zijn geen zeldzaamheid. Omgerekend zou dit uitkomen op zo’n 20.000 keer per dag, hoewel het golvende beloop en de invloed van de omgeving dit aantal sterk kunnen beïnvloeden. Motorische tics die zo vaak worden uitgevoerd, zoals zwiepen met de nek, kunnen pijnlijk of schadelijk zijn. Harde geluiden kunnen sociale problemen of zelfs isolatie veroorzaken. Maar ook gaan tics vaak samen met vermoeidheid, concentratieproblemen, schooluitval, pesten, stress, depressie en zelfs een vier keer grotere kans op suïcide (Fernandéz de la Cruz e.a., 2017).
Hoewel tics meestal
