Zorg bij somatoforme klachten kan beter | Houding jeugdzorgwerker van belang bij agressie | Je tics te lijf met korte, intensieve training | Meisjes weten autisme vaak goed te verbergen
Iedereen die tegenwoordig subsidieaanvragen schrijft, weet dat een belangrijk onderdeel van die aanvraag gaat over samenwerking met de doelgroep. Cliëntparticipatie heet dat. Maar niet alleen bij het aanvragen van subsidies, ook in zorginstellingen is samenwerken met cliënten een belangrijk punt op de agenda.
Jongeren met somatische onvoldoende verklaarde lichamelijke klachten (SOLK) stromen maar mondjesmaat in bij de jeugd-ggz. Toch kan groepsbehandeling er mogelijk voor zorgen dat deze jongeren minder beperkingen ervaren door hun klachten. De ggz zou wel wat meer 'outreachend' mogen werken.
Amin is een heerlijk joch van zeventien jaar. Hij maakt makkelijk contact en is heel behulpzaam. Rond zijn tweede jaar kreeg hij een hersentumor die gelukkig helemaal kon worden weggehaald. Sindsdien leeft hij met een niet optimaal functionerend brein.
Agressie door LVB-jongeren in orthopedagogische behandelcentra gaat vaak samen met een negatieve bejegening door jeugdzorgwerkers. Wanneer JZW'ers jongeren positief benaderen vermindert dat hun agressie; een negatieve houding verergert het. Het lijkt een open deur, maar in de praktijk is het lang niet vanzelfsprekend.
Vier dagen intensief oefenen om je tics onder controle te krijgen, samen met andere kinderen en jongeren. Dat is de kern van het nieuwe behandelprogramma 'Tackle your Tics'. Een team van experts en ervaringsdeskundigen onderzocht of dit programma haalbaar is. De eerste resultaten van 'Tackle your tics' zijn veelbelovend.
Tycho Dekkers promoveerde op 28 januari 2020 cum laude aan de Universiteit van Amsterdam op zijn proefschrift Why adolescents with ADHD take risks: biological, cognitive and social mechanisms.
Autisme bij meisjes wordt soms niet herkend of komt pas op latere leeftijd aan het licht. Klinisch psycholoog Annelies Spek pleit voor betere en tijdige diagnostiek, omdat dit veel leed kan voorkomen.
Om in het hoger beroepsonderwijs optimaal gebruik te kunnen maken van actuele kennis, zijn eigentijdse leermiddelen nodig. Een daarvan is 'serious gaming', waarbij bestaande situaties in een gamesetting worden nagebootst voor toekomstige professionals.
Als kind nam ik me voor nooit te vergeten hoe het is om kind te zijn. Nu ik lang en breed volwassen ben, ben ik de zelfgenoegzame en geringschattende volwassenen uit mijn jeugd inderdaad niet vergeten. Nog vaak doe ik mijn best om de wereld vanuit jong en oud te zien.
Het interview van Dieuwke de Boer met Michel van den Bogaard over cognitieve gedragstherapie (CGT) bij kinderen en jongeren met een licht verstandelijke beperking (Kind en Adolescent Praktijk nr 2, juni 2020) heb ik met plezier en instemming gelezen.
Wat wij als jeugdzorgprofessionals, ongeacht onze werkvelden, disciplines en paradigma's, gemeen hebben, is onze wetenschappelijke beroepshouding. Dat is namelijk wat ons onderscheidt van de kapper, de Linda, de horoscoop en yoga-instructeurs voor kleine huisdieren met voornamelijk intuïtie, gevoel of boerenverstand als leidraad.
Midden in de coronatijd kwam de vraag mee te denken over de voorgenomen uithuisplaatsing van drie kinderen. Alle drie met eigen problematiek en een moeder met psychische problemen en een fikse dosis wantrouwen tegenover hulpverleners.
De meeste kinderen leven met hun (pleeg)ouders. Zij hebben elke dag contact, worden door hen geprezen, gestraft, bemoedigd of juist ontmoedigd. Ook als ouders zich niet rechtstreeks met hen bemoeien, hebben zij invloed op hun kinderen.
De jongen, de mol, de vos en het paard | Behandeling van zelfverwonding, een praktische handleiding | De therapeutische relatie bij cognitieve gedragstherapie | Imaginaire rescripting, theorie en praktijk
