Uit gesprekken met kinderen, hun ouders en de observaties van Haalboom, blijkt dat sommige kinderen meer ontspannen zijn, beter slapen, minder fysieke klachten hebben, beter omgaan met andere gezinsleden, gestopt zijn met duimen, meer spelen en meer bewegen. Ze kunnen meer hun eigen ritme kiezen. En ze blijken allemaal de wil te tonen om hun werk te maken en dat ook goed te doen.

Haalboom hoopt dat kinderen, ouders en leerkrachten met elkaar in gesprek gaan en er tijd wordt gevonden om te onderzoeken wat er voor dat specifieke kind aan welzijnsverbetering zichtbaar was, wat de oorzaak ervan is en wat daarvan benut kan worden. Door samen stil te staan bij wat ‘beter’ is en wat daar voor zorgde, kan er wellicht ook in deze variant van kansenongelijkheid stappen gezet worden.

Lees het hele artikel in de Volkskrant >>

Bron: Volksrant