Wat is Tem je Draak en voor wie is het ontwikkeld?

Nathalie: “Oorspronkelijk is Tem Je Draak ontwikkeld voor pleegkinderen. Maar doordat collega’s ons vroegen of het ook ingezet kan worden voor getraumatiseerde kinderen die geen pleegkind zijn, hebben we de handleiding van de training ook geschikt gemaakt voor een bredere doelgroep. We hebben gekeken naar welke trauma’s veel voorkomen bij chronisch getraumatiseerde kinderen en kwamen uit op huiselijk geweld en seksueel misbruik.”

Volgens Nathalie gaan kinderen zichzelf, hun (trauma) klachten, hechtingsproblematiek en loyaliteitsproblemen beter begrijpen door het volgen van de Tem Je Draak training. Daarnaast staan ze na de training meestal meer open voor traumabehandeling dan daarvoor.

Nathalie: “De training spreekt kinderen heel erg aan door de leuke oefeningen, het mooie materiaal en de vignetten. De vignetten helpen kinderen om te durven praten over wat zij hebben meegemaakt. Ze horen een verhaal over drie kinderen die iets vergelijkbaars hebben meegemaakt. Door de vignetten aan te passen voor verschillende problematieken kunnen meerdere kinderen zich herkennen in de verhalen van de drie kinderen en niet alleen pleegkinderen.”

Er is de laatste tijd veel te doen in het nieuws over kinderen in pleeggezinnen. Denk bijvoorbeeld aan het meisje uit Vlaardingen. Hoe is het anno nu gesteld met de pleegzorg? Maak je je zorgen?

Nathalie: “Ik ben heel erg geschrokken van wat het meisje uit Vlaardingen mee heeft moeten maken, maar nog meer van het feit dat haar stem niet gehoord is door de betrokken instanties. Ik maak me zorgen over de enorme personele tekorten bij Jeugdbeschermingsinstanties. Wij maken helaas ook regelmatig mee dat er geen vaste jeugdbeschermer op een casus zit. Dat maakt het werk van traumabehandelaren en -therapeuten er niet makkelijker op.”

Volgens Nathalie zijn pleegzorgwerkers duizendpoten . Zij worden geacht zowel de stem van ouders, als pleegouders als het kind te horen, hen goed te begeleiden en de samenwerking tussen ouders en pleegouders te bevorderen. Dat is geen gemakkelijke taak. De aandacht gaat soms eerder naar ouders of pleegouders uit dan naar het kind. Vanwege hoge werkdruk, de vele taken en de beperkte tijd per pleegkind is het een enorme uitdaging om hun tijd goed te verdelen over alle betrokkenen. Pleegzorgwerkers komen soms ook klem te zitten tussen alle verschillende belangen.

Ze vindt dan ook dat pleegzorgwerkers per casus meer tijd moeten krijgen om